Ze heeft Texaanse roots maar groeide op in Clarksdale, Mississippi in het diepe zuiden van Amerika en momenteel woont ze in Marshall, North Carolina. We hebben het over de 30-jarige folkzangeres en songschrijfster Krista Shows die hier met gepaste fierheid haar debuutplaat “Prone To Wander” komt voorstellen, een album dat ze met zelfverdiend geld als dienster heeft gefinancierd.

Haar vastberadenheid om het als muzikante te gaan maken is terug te horen in de tien songs die ze voor “Prone To Wander” heeft opgenomen. Zeven nummers heeft ze helemaal alleen van tekst en muziek voorzien en voor de drie resterende songs kreeg ze wat compositorische bijstand van Ralph Carter en van haar gitarist Scott Sharpe. Andere instrumentalisten in de opnamestudio waren pianist-organist Eric Carlton, naast bassist Stu Cole en drummer Bronson Tew die beiden ook instonden voor de taak als albumproducer.

De songthema’s concentreren zich rond verlies, eenzaamheid, spijt en het leren uit al deze ervaringen. De plaat werd in volle corona-tijden opgenomen en dat zorgde voor een heel eigenaardige sfeer in de studio. “Prone to Wander” is een knappe maar sober gearrangeerde plaat geworden met voornamelijk lo-fi’-ballads die in soms sombere teksten verzinken en in een ingetogen doch eerlijke stijl worden gezongen door Krista Shows.

Liedjes als opener “For Whom The Bell Tolls” en het daaropvolgende “Ain’t Your Fault” weten zo te beklijven en houden de aandacht van de luisteraar probleemloos vast bij de volgende liedjes op deze plaat zoals “Hell Or High Water”, een typische door pedal steel-klanken gekleurde country-tearjerker en het zeer vlot in het gehoor liggende, melodieuze “It Is Gone” (zie 2e video). Tussendoor wordt de boel toch nog een beetje opgevrolijkt met de honky-tonk-nummers “Glory, Glory” en “Twenty-Two” en de catchy countryrocker “Lanie’s Song”.

Het mooiste nummer op deze plaat is volgens ons echter de geweldige albumtitelsong “Prone To Wander” die u op de eerste video kan beluisteren. Een eervolle tweede plaats op het podium der beste liedjes reserveren wij graag voor het nummer “Orphan Land” en het brons is weggelegd voor de met rauwe ongepolijste stem gezongen slotsong “Full Of Sin”. Onze conclusie: dit is een zeer knappe debuutplaat van Krista Shows.

(valsam)